Poprzednie stadiony Lecha
Klub piłki nożnej nie może bez niego istnieć, więc każdy go posiada. Bywają wielorakie z dachem i bez, prostokątne i owalne, różnią się nowoczesnością. Co to takiego? Stadion – bo o nim mowa jest Mekką prawdziwych i oddanych kibiców. To na nich dochodzi do wzruszeń i uniesień, zwycięstw i porażek, pięknych spektakli i przeciętnej kopaniny. Można stwierdzić, że dzięki wspaniałym meczom i wzniosłej atmosfery stwarzanej przez kibiców, stadiony żyją i mają dusze. Dla drużyn przeciwnych są jak twierdze - nie do zdobycia. W swojej 83-letniej historii Lech Poznań grał na 12 stadionach w roli gospodarza, z czego sześć poza własnym obiektem.
{gallery}galeria/rolna{/gallery}
Kiedy w marcu 1922 roku powstaje KS Lutnia Dębiec, zawodnicy nie mieli własnego terenu gdzie mogliby rozgrywać mecze. Dlatego poczyniono starania, aby zapewnić sobie miejsce do gry. Udało się wydzierżawić plac-pole (przy obecnej ulicy Grzybowej). Nie można było grać czy ćwiczyć na ściernisku toteż by poprawić i wyrównać boisko wysypano nań tony żwiru i ubito. Postawiono bramki (można było je demontować po meczach). Niewielką szopkę zamieniono na szatnie. W pierwszym spotkaniu na własnym obiekcie Dębiec zremisował z poznańską Spartą 1:1. Na początku można było oglądać mecze zza linii kończących boisko, ale gdy w pięć lat po powstaniu klubu otoczono je parkanem i wprowadzono sprzedaż biletów. Nie były to wielkie kwoty, ale pozwalały na utrzymanie boiska w dobrym stanie. Mecze rozgrywano do 1934 roku do momentu wygaśnięcia umowy dzierżawczej. Ostatnia potyczką na pierwszym stadionie Kolejorza był zwycięski pojedynek z Polonią Leszno 2:0 grany w A-klasie. Wydawać by się mogło, że działacze, zawodnicy i kibice zostaną na lodzie, bez boiska bez piłki.
{gallery}galeria/bulgarska{/gallery}
Ale szczęście uśmiechnęło się do Dębieckiej drużyny. Już kilka miesięcy przed faktem wygaśnięcia ww. dzierżawy Poznaniowi przydzielono zorganizowanie III ogólnopolskich Igrzysk Sportowych Kolejarzy. Działacze KPW Liga jaką wówczas nosił nazwę Lech zwietrzyli szanse wykorzystania zaistniałego faktu do przekonania centrali władz w Warszawie i Zarządu Głównego Kolejowego o dofinansowaniu projektu budowy nowego stadionu w stolicy Wielkopolski. Odzew okazał się niewystarczający. Fundusze pochodzące z kolei wystarczyły zaledwie do przeprowadzenia prac ziemnych, a dotacje z Warszawy na wzniesienie jednej trybuny dla 1200 osób! Niezadowoleni z takiego obrotu sprawy zarządcy klubu postanowili wziąć w swoje ręce dokończenie budowy. Dzięki niemal wszystkim kolejarzom, którzy dokończyli budowę niemal na rok przed planowanymi Igrzyskami.
Stadion na Dębcu stojący do tej pory na rozwidleniu torów w kierunkach na zachód i wschód mógł pomieścić kilkanaście tysięcy widzów. Powstała również zadaszona trybuna. Obiekt, który nazywano „wielkopolską Maracaną” po raz pierwszy gościł piłkarzy we wrześniu 1934 roku, kiedy to KPW Poznań pokonał lokalnego rywala rezerwy Warty 4:0. Po II wojnie światowej zamontowano zegar i tablice wyników. Od strony zachodniej postała budka mogąca pomieścić trzech(!) dziennikarzy. Po kilku latach stadion zrobił się za ciasny dla wszystkich, którzy chcieli oglądać w akcji Lecha, więc postanowiono poprawić jego funkcjonalność i kosztem bieżni powiększyć ilość miejsc siedzących. Po tej modernizacji na stadionie mogło zasiąść ponad 20 tyś. widzów. Korzystając z funduszy pochodzących z kolei zbudowano nowe kasy, plac treningowy oraz tunel prowadzący na boisko. Stadion w swojej największej świetności mógł pomieścić 22 tyś widzów, ale zdarzyło się, że na trybunach zasiadło jeszcze więcej kibiców (było to 29.05.1960r w meczu drugiej ligi ze Śląskiem Wrocław, wygranego przez Lecha 2:0). Był to sezon, w którym Lech powrócił do I ligi, a na meczach na stadionie dębieckim zasiadało średnio 15 tyś. kibiców.
Jeszcze raz, po dwunastu latach w 1972 roku po kolejnym powrocie do ekstraklasy, okazało się, że stadion na Dębcu jest za mały. Dlatego też Lech przeplatał mecze w roli gospodarza raz na Dębcu raz na stadionie Olimpii, czy to na stadionie 22 Lipca – obiekcie Warty. Pojedynki na Golęcinie Lech rozgrywał w III lidzie w latach 1964-1971. Na stadionie Warty poznaniacy grali swoje mecze, gdy wiadomo było, że na mecz może przyjść nawet 60 tyś. kibiców. Tyle właśnie parokrotnie zasiadało by dopingować Kolejorza. Stadion ten powstał jeszcze przed wojną w rekordowo szybkim tempie, ale jak się później okazało pośpiech był nie wskazany gdyż wykonawca nie przyłożył się do pracy i już na inauguracji obiektu konstrukcja nie wytrzymywał obciążenia widownią. Stadion usytuowany na Dolnej Wildzie mógł pomieścić do 80 tyś. widzów, jednak tyle zasiadało na nim tylko podczas Wyścigu Pokoju.
To na nim Lech rozegrał swój pierwszy mecz w europejskich pucharach (z MSV Duisburg), na nim też ustanowiono rekord frekwencji – w meczu z Zawiszą Bydgoszcz obejrzało ponad 60 tyś. widzów – na zapleczu ekstraklasy wygrany przez Lecha 4:2.
Taki stan rzeczy trwał do roku 1980, kiedy to po raz pierwszy Lechici zagrali na nowoczesnym – jak na tamte czasy – stadionie przy ulicy Bułgarskiej. Obecnie stadion przy Bułgarskiej jest przebudowywany w związku z Euro 2012, Lechici rozgrywają swoje mecze w roli gospodarza na kameralnym stadionie we Wronkach
Zaczął się kolejny etap w historii Lecha Poznań, z perspektywy ćwierćwiecza najlepszy.
W swojej historii drużyna poznańska grała na 13 stadionach w roli gospodarza. W kraju chyba nikt inny nie grał na tylu boiskach. Najwięcej na Dębieckim stadionie 358 pojedynków, na stadionie 22. Lipca – 122 spotkania, 24 mecze na pierwszym boisku przy Grzybowej, 23 na Golęcinie, 5 na Rolnej to stary obiekt Warty i 4 mecze na boisku Arena to stadion Energetyka przy Reymonta. Były jeszcze 2 mecze Pucharu Lata (teraz nazywa się pucharem Intertoto) rozegrane w Śremie i po jednym meczu w Grodzisku Wlkp., Wrześni, Szamotułach i na obiekcie Grunwaldu przy ulicy Promienistej w Poznaniu. W związku z przebudową stadionu przy Bułgarskiej Lech rozgrywał swoje mecze we Wronkach w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010. W rundzie wiosennej sezonu 2009/2010 powrócił na modernizowany stadion przy Bułgarskiej, w pierwszych meczach mogło zasiąść na trybunach jedynie 11,5 tysiąca widzów, w kolejnych już 13 tysięcy, a docelowo ma zasiąść ponad 45 tysięcy widzów.
Źródło: Informacje własne/ Encyklopedia piłkarska Fuji: Kolekcja klubów - Lech Poznań., opracowane przez Sławomira Janika, tekst pochodzi ze strony http://www.lechpoznan.com/, uaktualnone przez administratora serwisu http://www.historia-sportu.cba.pl
Odsłony: 226