Czapczyk Henryk
Henryk Józef Czapczyk
(ur. 27 sierpnia 1922 w Poznaniu), piłkarz polski, trener, zawodnik poznańskich Warty i
Lecha, mistrz Polski; żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.
Treningi piłkarskie rozpoczął w klubie HCP Poznań (1935-1939). W czasie wojny był żołnierzem AK, w powstaniu
warszawskim dowodził oddziałem szturmowym. Po upadku powstania jeniec kilku obozów, następnie oficer
Polskiej Misji Repatriacyjnej w Niemczech. Otrzymał szereg odznaczeń bojowych, m.in. Order Virtuti Militari,
Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki.
Rozpoczął studia ekonomiczne w Antwerpii, ale zdecydował się na powrót do Polski w 1946. Został zawodnikiem
Warty Poznań (1946-1948) i z tym klubem świętował największe sukcesy – wicemistrzostwo (1946) i mistrzostwo
Polski (1947), pełniąc rolę kapitana. W latach 1949-1953 reprezentował barwy Lecha, wystąpił w 77 meczach i
strzelił 14 bramek. Występował na boisku jako napastnik (pseudonim boiskowy "Ciapa"), był środkowym w znanym
tercecie napastników Lecha "A-B-C" (z Teodorem Aniołą i Edmundem Białasem); uchodził za najlepiej
wyszkolonego technicznie z tej trójki. Występował w kadrze narodowej "B".
Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem wielu polskich zespołów. Wraz z Lechem świętował awans do
ekstraklasy w 1961, prowadził ponadto m.in. Olimpię Poznań, Warmię Olsztyn, Lechię Zielona Góra. W latach 90.
działał w klubie Sokół Pniewy.
Pseudonim: Ciapa
Pozycja: napastnik
Wzrost: 177 cm
Masa ciała: 75 kg
Kariera piłkarska:
1935-1939 HCP Poznań
1946-1948 Warta Poznań
1949-1953 Lech Poznań (77 meczy, 14 goli)
Kariera trenerska:
1959-1961 Lech Poznań
1964 Lech Poznań
źródło: www.wikipedia.pl